กำหนดให้เป็น  2  ระยะ คือระยะที่ 1 ในปี  2537-2539  จะเป็นการพัฒนาพื้นที่ ประมาณ 4,794 ไร่ 
และระยะที่ 2 ตั้งแต่ ปี  2540  เป็นต้นไปจะขยายพื้นที่การปลูกป่าในบริเวณภูเขา ที่ติดต่อกับพื้นท
ี่โครงการระยะที่  1

 1. พื้นที่ดำเนินการสำหรับกิจกรรมต่าง ๆ ในระยะที่ 1 (ปี 2537- 2539) พื้นที่ดำเนินการ
ประมาณ 4,794  ไร่    สามารถแบ่งพื้นที่ดำเนินการตามกิจกรรมต่าง ๆ ให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์
ดังนี้
         1.1  พื้นที่อ่างเก็บน้ำห้วยไม้ตาย   เนื้อที่จำนวน 1,000 ไร กรมชลประทานได้รับพระราชดำริ
เมื่อ ปี 2532  ให้สร้างอ่างเก็บน้ำห้วยไม้ตายซึ่งมีความจุน้ำน้อยเพราะค่อนข้างตื้นจึงจะนำน้ำจาก
อ่างเก็บน้ำห้วยไทรงามมาเพิ่มเป็นน้ำต้นทุนอ่างเก็บน้ำห้วยไม้ตายได้ ซึ่งอ่างเก็บน้ำห้วยไม้ตายมี
ความจุประมาณ 3.7 ล้านลูกบาศก์เมตร พื้นที่อ่างเก็บน้ำประมาณ1,000 ไร่  ก่อสร้างเสร็จ ปี  2536

         1.2  พื้นที่ป่าและพื้นที่สวนพฤกษศาสตร์ผสมผสานกับการปลูกหญ้าแฝกจำนวนเนื้อที่ 3,500
ไร่ ซึ่งจะแยกเป็นพื้นที่ป่า 3,200ไร่ และสวนพฤกษศาสตร์300 ไร่ จากสภาพของปัญหาในเรื่องของ
คุณภาพดินสภาพ  เนื้อดินเป็นดินทรายและดินตื้น ง่ายต่อการกัดกร่อน และมีความสามารถในการ
อุ้มน้ำไว้ได้น้อยบางส่วนพบว่าดินเกิดการแน่นทึบมีหินโผล่ และ บางส่วนเกิดการกัดเซาะเป็นร่องลึก
ตามบริเวณร่องน้ำธรรมชาติ  และทางระบายน้ำ  ดังนั้นกิจกรรมในการพัฒนาในส่วนนี้จะเกี่ยวข้อง
กับการฟื้นฟูสภาพดินจึงได้ดำเนินการใช้ระบบหญ้าแฝกร่วมกับระบบการอนุรักษ์ดินและน้ำอื่นๆร่วม
กับการปลูกป่าโดยทำการปลูกหญ้าแฝกตามแนวระดับขวางความลาดชันของพื้นที่ในพื้นที่ความลาด
ชันน้อยปลูกหญ้าแฝกเป็นแถวมีระยะห่างตามแนวดิ่ง (vertical  interval) 1  เมตร ส่วนพื้นที่ลาดชัน
ปานกลางใช้ระยะตามแนวดิ่ง 1.5เมตรพื้นที่ภูเขาใช้ระยะตามแนวดิ่ง  4 เมตร และบริเวณร่องน้ำ
หรือร่องห้วยในพื้นที่ได้ดำเนินการสร้างบ่อดักตะกอน(checkdam)  เพื่อเป็นแหล่งรับน้ำและตะกอน
ดินที่ถูกชะล้างไม่ให้ถูกพัดพาไปสะสมในแหล่งน้ำตอนล่าง นอกจากนี้ในพื้นที่บางส่วน จะใช้ในการ
ศึกษารูปแบบการจัดการกระบวนเกษตรโดยการนำรูปแบบและเทคโนโลยีในกระบวนการเกษตรมา
ประยุกต์ใช้ เพื่อฟื้นฟูและใช้ประโยชน์ที่ดินโดยการปลูกพืชยืนต้นซึ่งเป็นไม้โตเร็วอเนกประสงค์ และไม้โตเร็วที่มีคุณสมบัติในการตรึงไนโตรเจน เช่นกระถินณรงค์ และสะเดาร่วมกับพืชเศรษฐกิจ
ยืนต้นประเภทไม้ผลและพืชเศรษฐกิจล้มลุกเช่น ถั่วต่าง ๆ พืชคลุมดินและพืชบำรุงดิน

         1.3 พื้นที่ศึกษาเกี่ยวกับหญ้าแฝก จำนวนเนื้อที่  310  ไร่เป็นพื้นที่ที่ใช้ในการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับ
หญ้าแฝกและการขยายพันธุ์หญ้าแฝกรวมทั้งกิจกรรมอื่นใดที่เกี่ยวข้อง เช่น ศูนย์รวมพันธุ์ไม้สมุนไพร 
ไม้หายาก  และอื่น ๆ

พื้นที่ดำเนินการระยะที่ 1  เนื้อที่  4,794 ไร่

 2. พื้นที่ดำเนินการในระยะที่  2  เริ่มดำเนินการตั้งแต่ปี   2540   เป็นพื้นที่บริเวณภูเขาที่
ติดต่อกับพื้นที่ระยะที่  1 ซึ่งอยู่ในเขตพื้นที่ตำบลหนองพลับ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 
เนื้อที่ 1,919   ไร่  และในเขต พื้นที่ตำบล ไร่ใหม่พัฒนา อำเภอชะอำ จังหวัดเพชรบุรี เนื้อที่  
3,515 ไร่ ปัจจุบันพื้นที่โครงการ ปลูกป่าชัยพัฒนา- แม่ฟ้าหลวง มีเนื้อที่ประมาณ  10,300  ไร่
จากการดำเนินการในช่วงปี   2537   ถึงปัจจุบัน พบว่ารากหญ้าแฝก  ได้ทำหน้าที่รักษาหน้าดิน
และความชุ่มชื้น ทำให้พื้นที่มีการพัฒนาด้านระบบนิเวศน์ดีขึ้น   มีพืชพรรณธรรมชาติขึ้นปกคลุมดิน  เกื้อกูลให้ป่าไม้ที่ปลูกร่วมมีการเจริญเติบโตที่ดี  เมื่อต้นไม้เจริญเติบโตแผ่กิ่งก้านจนเบียดชิดกัน ป่า
ไม้มีความสมบูรณ์ขึ้น หน้าที่ใน การอนุรักษ์ดินและน้ำของระบบหญ้าแฝกเริ่มลดน้อยลงดังจะเห็นได้ว่า
แนวรั้วหญ้าแฝก  ด้านในบริเวณที่ได้รับแสงแดดน้อยจะตายไปบ้างส่วนแนวรั้วหญ้าแฝกด้านนอกที่ยัง
ได้รับแสงสว่างตามปกติจะยังทำหน้าที่ดักตะกอนและ อินทรียวัตถุและกักเก็บความชุ่มชื้น  ให้คงอยู่ใน
พื้นที่ป่าต่อไป